Noko hemmeleg

Den vesle jenta
i den store senga
veit noko hemmeleg
Dei tynne armane
er hennar
men ikkje
den krøkte ryggen
dei tome brysta
det lause skinnet på magen
Slikt høyrer ikkje småjenter til
Med eit undrande
blått blikk
Meir uendeleg
enn sjølve tida
Ser ho
det hemmelege rakt i augene.

Heidi